ks. Artur Lipka Adwent, pochodzący z łacińskiego słowa adventus, oznacza przyjście. Jest to szczególny czas oczekiwania w Kościele katolickim, przygotowujący wiernych na święta bożego narodzenia oraz powtórne przyjście Jezusa Chrystusa na końcu czasów. adwent rozpoczyna nowy rok liturgiczny i trwa cztery niedziele adwentu, kończąc się 24 grudnia.
Okres ten ma podwójny wymiar – z jednej strony przygotowuje na radosne obchody narodzin Jezusa, z drugiej przypomina o potrzebie czuwania w oczekiwaniu na powtórne przyjście Chrystusa. Tradycyjnie czas adwentu dzieli się na dwie części: od 1. niedzieli adwentu do 16 grudnia, kiedy koncentruje się na oczekiwaniu na przyjście mesjasza, oraz od 17 grudnia do wigilii, gdy liturgia skupia się na przyjściu Jezusa Chrystusa w dniu narodzin.
Adwent to czas głębokiej refleksji, modlitwy i nawrócenia. W wielu rodzinach w tym okresie przygotowuje się wieniec adwentowy, który symbolizuje cztery niedziele adwentu. Każdego tygodnia zapala się kolejną świecę, co ma przypominać o zbliżającym się przyjściu zbawiciela.
Roraty – msze święte ku czci najświętszej Maryi Panny
Jednym z charakterystycznych elementów adwentu są roraty – poranne msze święte, sprawowane ku czci Najświętszej Maryi Panny, która była pierwszą osobą oczekującą na narodziny syna bożego. Ich szczególnym znakiem jest zapalenie specjalnej świecy – roratki – symbolizującej Maryję jako „gwiazdę zaranną”.
Roratni zwyczaj zapalania świecy w ciemnym kościele symbolizuje światło nadziei, które niesie ze sobą przyjście Jezusa. Często msze roratnie odbywają się wcześnie rano, a wierni przynoszą ze sobą lampiony, co podkreśla wyjątkowy klimat tego wydarzenia.
Podczas rorat śpiewane są pieśni na wejście, takie jak „Rorate caeli desuper”. Ich tekst nawiązuje do oczekiwania na zbawiciela i prośby o zmiłowanie. Udział w tych mszach, szczególnie w gronie rodzinnym, pomaga w głębszym przeżywaniu czasu przygotowania na święta bożego narodzenia.
Wieniec adwentowy i jego symbolika
Wieniec adwentowy to jeden z najpiękniejszych symboli adwentowego oczekiwania. Składa się z gałązek świerku, jodły lub sosny, splecionych w okrąg, który symbolizuje wieczność i nieskończoność Boga. Na wieńcu znajdują się cztery świece, oznaczające cztery niedziele adwentu. Co tydzień zapala się jedną z nich, co symbolizuje zbliżanie się przyjścia zbawiciela.
Każda ze świec ma swoje znaczenie. Pierwsza symbolizuje nadzieję, druga – pokój, trzecia – radość (często ma różowy kolor), a czwarta – miłość. Wspólne zapalanie świec na wieńcu podczas modlitwy to piękny zwyczaj, który pomaga rodzinom w głębszym przeżywaniu tego czasu oczekiwania.
Wieniec adwentowy może być także piękną dekoracją, umieszczoną w centralnym miejscu domu, np. na stole czy komodzie. Jest to nie tylko element ozdobny, ale również przypomnienie o duchowym wymiarze adwentu.
Adwent jako czas przygotowania serca
Adwent to nie tylko zewnętrzne przygotowania do świąt bożego narodzenia, ale przede wszystkim czas refleksji nad własnym życiem i duchowego oczyszczenia. To okres, w którym warto zastanowić się nad swoją relacją z Bogiem, z bliskimi oraz z samym sobą.
W tym czasie zachęca się wiernych do uczestnictwa w rekolekcjach, które pomagają w głębszym zrozumieniu sensu adwentu. Regularne uczestnictwo w mszach świętych, szczególnie w roratach, oraz przystąpienie do sakramentu pokuty i pojednania to podstawowe elementy duchowego czasu przygotowania.
Wielu wiernych podejmuje także postanowienia adwentowe, takie jak większe zaangażowanie w pomoc potrzebującym czy rezygnacja z pewnych przyjemności na rzecz pogłębienia życia duchowego. Adwentowy czas może być doskonałą okazją do odnowienia relacji rodzinnych i wspólnego przygotowania do świąt.
Jak przeżywać adwent w codziennym życiu?
Przeżywanie adwentu w codziennym życiu to przede wszystkim znalezienie równowagi między duchowym przygotowaniem a zewnętrznymi obowiązkami związanymi z organizacją świąt bożego narodzenia. Warto pamiętać, że prawdziwe znaczenie tego okresu tkwi w radosnym oczekiwaniu na przyjście zbawiciela.
Codzienna modlitwa, zapalanie świec na wieńcu adwentowym, czytanie Pisma Świętego oraz udział w liturgii adwentowej to sposoby na głębsze przeżywanie tego szczególnego czasu. Rodziny mogą wspólnie przygotowywać adwentowe kalendarze, które każdego dnia będą przypominać o istocie czasu oczekiwania.
Warto także zwrócić uwagę na drobne gesty miłości i życzliwości wobec innych. Adwent to doskonały czas, aby zaangażować się w pomoc potrzebującym, np. poprzez udział w akcjach charytatywnych czy wsparcie sąsiadów w trudnej sytuacji. W ten sposób przygotowujemy swoje serca na narodziny Jezusa Chrystusa i czynimy świat lepszym miejscem.
