Diecezja siedlecka

Diecezja siedlecka (łac. dioecesis siedlecensis) (wcześniej diecezja janowska (1818–1867/1889)) – jedna z 3 diecezji obrządku łacińskiego w metropolii lubelskiej w Polsce. Jej powstanie datuje się na rok 1818, kiedy to, na mocy bulli papieża Piusa VII, została erygowana jako diecezja podlaska. Początkowo jej siedzibą był Janów Podlaski. Zmiana na obecną nazwę i przeniesienie siedziby do Siedlec miało miejsce w 1925 roku, decyzją papieża Piusa XI. Było to powiązane z reorganizacją administracji kościelnej na terenie Polski. Od tamtej pory, diecezja siedlecka stała się ważnym ośrodkiem życia religijnego i społecznego. Przez lata jej hierarchia i wierni, z naciskiem na działalność duszpasterską i społeczną, przyczynili się do rozwoju i zacieśnienia więzi w lokalnej społeczności katolickiej.

Podstawowe informacje

Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Siedziba	ul. Piłsudskiego 62, 08–110 Siedlce
Data powołania	24 września 1918

Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Metropolia	Metropolia lubelska
Katedra	Siedlecka

Biskup diecezjalny	Kazimierz Gurda
Biskup pomocniczy	Grzegorz Suchodolski
Dane statystyczne (2020)
Liczba wiernych	687 tys.
Liczba kapłanów • w tym diecezjalnych • w tym zakonnych	750 675 75
Liczba osób zakonnych	362 w tym zakonnic: 287
Liczba dekanatów	25
Liczba parafii	249
Powierzchnia	11 440 km²