ks. Artur Lipka Adres:
28-114 Gnojno nr 108
tel. 41-353-20-20
Proboszcz:
ks. Tadeusz Musiał, KHK, ur. 1953 (Zielenice), wyśw. 1979, mian. 2021
Wikariusz:
ks. Stanisław Kostucha, mgr teol., ur. 1982 (Bodzentyn) wyśw. 2008, mian. 2017
Diecezja: Diecezja kielecka
Dekanat: Dekanat chmielnicki
Rys historyczny:
Miejscowość Gnojono, o bogatej przeszłości historycznej, zawdzięcza swoją nazwę dziedzicowi dóbr hrabiemu Gnoińskiemu. Kronikarz Długosz zanotował, że Gnojno należało do Przecława Wojszyka z rodu Gnojeńskich herbu „Łodzia”. Potem właścicielami majątku były rody Lanckorońskich, Rupniewskich i Łuniewskich. Wota przedstawicieli tych rodów zachowane w świątyni i świadczą o dawnej świetności miejscowości.
Osada pochodzi z czasów rzymskich. We wczesnym średniowieczu było tutaj znaczące grodzisko z obronnym dworem. Źródła pisane wspominają o parafii już w 1326 r. Świątynia w Gnojnie zniszczona została przez Tatarów w 1241 r. podczas tzw. bitwy pod Chmielnikiem. W 1470 r. wybudowano nowy kościół z kamiennych ciosów, przebudowywany w latach 1596-1598. Barokowy rys uzyskał dzięki gruntownej rozbudowie w XVII w. Świątynia wzniesiona na planie krzyża z prostokątną nawą, posiada węższe prezbiterium, zamknięte trójkolistą apsydą. Wnętrze kościoła zdobią dwie kaplice: Matki Bożej Pocieszenia oraz Matki Bożej Różańcowej z XVIII w. W niektórych źródłach kościół figuruje jako sanktuarium Matki Bożej Różańcowej. Za tym faktem przemawiają też liczne wota wokół obrazu. W ołtarzu głównym, późnobarokowym, otoczonym kolumnami – krucyfiks z XVIII w. Po obu stronach – dwa ołtarze boczne późnobarokowe. W kościele znajduje się obraz Chrystusa Ukrzyżowanego z XVIII w. Kościół opasany jest częściowo murem, w którym dawniej znajdowały się stacje drogi krzyżowej. Obok zachowała się gotycka kostnica.
